Türk halkında gündem hiç bir zaman değişmiyor. Biz halkın tek gündemi geçim derdi. Bu hafta gene maaşlarımıza ve hayatımızı devam ettirmek için kullandığımız şeylere gelen zamlar hakkında konuşacağız.  Bildiğiniz üzere hükümetimiz söz konusu kendileri ile alakalı bir durum olduğunda bir kere toplanıp anında uygulamaya koyuyorlar. Fakat konu kendilerini ilgilendirmiyorsa mesela emekli maaşları, asgari ücret v b gibi şeyler söz konusu olduğunda ise toplantıların ardı arkası kesilmiyor.  Kaşıkla verecekleri zamları verene kadar sürekli toplanıyor tartışıyorlar ve halka en uygun olanı bulmaya çalışıyorlar. Bu durum onları maalesef ki çok yoruyor. Bu toplantıların, tartışmaların ardından beklenen açıklamayı yapıyorlar. Mesela en düşük emekli aylığını 10.000den 12.500 ‘e çıkartmak için üstün bir mücadele verdiler. Bu mücadelenin sonunda emekliler sevinmeden daha elektriğe suya yediğimize, içtiğimize, giydiğimize zam yaptılar.  Peki, bu zamlar bizleri ne kadar etkiledi? Elektriğe gelen %38 zamla artık emekliler asgari ücretliler mum ışığında oturma kararı almaya kalktılar çünkü maaşları ile bunları ödemeleri imkânsız. Bir yandan da ev kiralarını da unutmak olmaz. Evet, artık maaşların kat kat üstü olan ev kiralarını kimse ödeyemiyor ve mahkemelik olup herkes tahliye günü bekliyor. Bir yandan da akıllarda şu soru yer alıyor oturdukları evin bile kirasını ödeyemeyen emeklilerimiz yeni bir evi nasıl tutacaklar kira ödeseler eli kolu kalkmayan emeklilerimiz ne yiyip ne içecekler. Bu sorular artık Türk halkının beynini maalesef ki alt üst ediyor. Bilmediğimiz kaç kişi acaba bu stresler yüzünden kalp krizi geçiriyor veya kendini öldürüyor. Yaşanılan hayatlarda beş yaşında ki çocuktan tutunda 70 yaşında ki yaşlımıza kadar herkes psikolojik travma yaşıyor. Bu durumu görmeyen hükümetimiz ise tatile hazırlanıyor. Siz sürünün bizim keyfimiz yerinde diyor. Emekliler nefes alamıyor asgari ücretli ek iş diye diye nefesi alacak zamanı bulamıyor. Boşanma davaları tavan yapmış durumda herkes kendine bir çıkar yol arıyor. Ama halk olarak her şeyden vazgeçerken birlik olmayı hiç düşünemiyorlar. Sokak hayvanları için  çok güzel bir mücadele varken ki gerçekten hayvan severleri bu konuda takdir ediyorum kendi hayatları için hiçbir şey yapmayan halk gözlerimi yaşartıyor. Kendi canını hiç düşünmeyen bir millet olmuş durumdayız. Bu durum gelecek neslini düşünen bizleri maalesef ki ümitsizliğe yitiyor ve etkileniyoruz.  Neyse lafı toparlayacak olursam sevgili hükümetimiz; Önceden maaşlarımızı kaşıkla verip kepçeyle geri alırdı.  Şimdi ise kaşıkla bile vermeyip direk tencereyi önlerine alıp sadece kendileri yiyorlar ve Türk halkı da bu duruma tepki göstermiyor. Çünkü yediğimizden mi içtiğimizden midir bilinmez ama üstümüzde dolaşan kara bulutları maalesef ki bir türlü dağıtamıyoruz. Halk olarak her şeyi kabullenen koyun sürüsünden farkı olmayan bir toplum olduk ve bu duruma artık dur dememiz gerekiyor, şunu da ekleyeyim ki bizler böyle devam edersek susmaya, toprak bile kabul etmeyecek altına.