Halkın sesi olarak yazmaya başladığım zamanlarda bazı şeyleri düşünmeyi unutmuşum. Evet, halkın sesi olmak istiyorum ama acaba kızların çocukların da sesi olabiliyor muyum? Hala bir yerlerde kız çocuğu diye dışlanan, hor görülen sadece evin içinde babaya anaya veya gelene gidene hizmet etsin diye barındırılan kız çocuklarının da sesi olabiliyor muyum? Kız çocuğu olmak neden bu kadar zor  ..kız çocuğunun erkek arkadaşı olamaz , kız çocuğu dışarda gezemez kız çocuğu akşam dışarı çıkamaz neden kız çocukları erkek çocukları gibi büyütülmüyor . Aile baskıları neden sadece kız çocuğuna işliyor. Kızlarına mı güvenmiyor aileler yoksa dışarıdaki insanlara mi?  Bazen töre uğruna kızlar harcanıyor çocuk yaşta zorla evlendiriliyor. Peki, bizler bu hayatı karartılan çocuklarımız içi. Ne yapabiliyoruz. Peki, bunları yapıp kızlarını baskıladıkların da çocuklar bunu onların iyiliği için yaptıklarını mi düşünüyorlar yoksa evde erkek kardeşleriyle ayrıma mi uğradıklarını düşünüyorlar. Bizler ülkemizde ki güvenlik sorunu uçkuruna düşkün adamlar yüzünden neden kızlarımızı baskı altında büyütüyoruz. Bizler bunları yaptığımızda peki bu davranışlarımızın bize sonuçları ne oluyor hiç düşünüyor muyuz evde baskı altında olan çocuk annesine babasına derdini söyleyemeyip canına kıydığında veya evden kaçtığında sorunun biz büyüklerde olduğunu kabul edebiliyor muyuz yoksa kaçtı gitti diye evlatlarımızı mi suçluyoruz. Bu baskılar yüzünden kaç tane kız çocuğu kaçarak ve yanlış tercihlerle evleniyorlar. Küçük yaşta anne oluyorlar üstüne üstlük birde ailesi tarafından sahip çıkılmadığında kayınvalide zorbalığına maruz kalıyorlar. Bunların örneklerini hepimiz oturur saya saya bitiremeyiz. Ama bu durumlarda hiç birimiz kendimizi suçlamayız. Burada oturup düşünmemiz gereken bu durumlara sebep verenlere kız çocuklarının baskı altında olmalarına onlar bir zarar gördüğünde adaletin işlemediğinde tepki gösteremeyip sustuğumuza suç bulmalıyız. Halkın içinde dönen dedikodularda olduğu gibi tacize uğradıysa üstü açıktır,  kıyafeti şöyledir, böyledir konuşmamalıyız. Böyle konuşanların ağzının payını vermeyi bilmeliyiz bu tarz dengesiz insanlar dengesiz yorumlar yüzünden kız çocuklarının hayatlarının kararmasına sebebiyet olduğumuzu unutmamalıyız. Ayrıca hep derim kız çocuklarının ilk aşkı babaları olmalıdır. Babalar kızlarına dağ olmalıdır, sığındıkları liman olmalıdır yaşları kaç olursa olsun bir baba evladının her daim arkasında olmalıdır çünkü kız çocukları 40 yaşında da olsa babalarının yanında hala 5 yaşında bir kız çocuğudur. Ve babalarının sevgisine muhtaçtır. Bu sevgiyi göremeyen kızlar o sevgiyi dışarılarda ararlar ve ilk gördükleri ilgide doğru yanlış demeden koşar giderler ve hayatları alt üst olur. Buradan babalara seslenmek istiyorum kız çocuklarınıza arkadaş olun sevgiyi dışarda aramak yerine sizin yanınızda bulsunlar ve asla sizden çekinip korkmasınlar, korkmasınlar ki bir dertleri olduğunda başlarına bir şey geldiğinde size çekinmeden dertlerini söyleyebilsinler. Ve sevgiyi başka kollarda başka omuzlarda aramasınlar. Unutmayalım ki babalar kız çocuklarının ilk aşkıdır.