Çiftçilik hayal oluyor Bu hafta konumuza girerken üretimin artık olmayacağından insanların bir süre sonra üretimden vazgeçeceğinden ve çiftçiliğin mazi olacağından bahsedeceğiz.
Ülkemiz şartlarında maalesef ki çiftçiler de mutsuz olan kesimde yer alıyor. İnsanlar ne emekle yetiştirdikleri sebzeleri meyveleri hiç düşünmeden çöp ediyorlar. Çünkü onca emekle yetiştirdikleri saatlerce ilgilendikleri onları yetiştirirken güneşin altında mahvoldukları anları görmezden gelen yönetime isyan ediyorlar.
Tarlada çiftçiden çok cazip fiyata alınan ürünler halkın sofrasına maalesef ki kat kat fiyatla geliyor bu durumu gören çiftçiler harcadıkları kadar kazanamayınca isyan ediyorlar. Mazot paraları verdikleri emekler bir şekilde göz ardı ediliyor.
Son zamanlarda birçok ilden sessiz çığlıklar yükseliyor. Çiftçiler ya yol kapatıyor ya da birlik olup isyan ediyorlar ve gerçekten isyanları çok çok haklı boyutlarda seyrediyor. Bu isyanın sebebi verdikleri emeklerin hiçe sayılmasından kaynaklanıyor. Çiftçiler artık yetiştirdikleri sebzeleri meyveleri satmaktan vazgeçiyorlar.
Bugünlerde açıklanan bir kararda ise 2025 yılı itibari ile çiftçilere verildiği iddia edilen mazot ve gübre destekleri de cumhurbaşkanlığı kararı ile kaldırıldığı söyleniyor.
Bu durumda çiftçiler ne yaptıkları eylemlerde nede isyanlarında haksız olmadıklarını herkes gibi onlarında kaderlerine terk edildiğini gösteriyorlar.
Birde işin farklı boyutu var ve maalesef ki biz halk olarak her zaman suçlu konumuna düşürülmeyi başarıyoruz. Çiftçilerimiz ürün ekmediklerinde birde bu durumdan suçlanabiliyorlar. Fakat onlara destek olacak hiç kimse olmuyor. Tarlayı ekmek öyle birden olmuyor işçisi tohumu benzini her şey maddiyata dayanıyor. Bu yüzden de çiftçilerimiz devletimizden işlerini halledebilecekleri ciddi destekler bekliyorlar fakat devletimiz verdiği desteği bile kaldırarak çiftçiyi çok zor durumda bırakıyor. Çiftçilerimiz artık ürün ekmiyor, hasat etmiyor daha doğrusu ekemiyor. Çiftçi tükendi, halk tükendi, en kötüsü en beteri ekonomi tükendi. Sağlıklı beslenme tükendi kendi ülkemizde her şeyin en pahalısını tüketen bizler tükendik. Artık halk olarak bu tükenmişliğin son bulmasını hayal ediyoruz.