Nietzsche ‘’ İnsan doğası tamamen güç istencinin bir şeklidir’’ demiş ve bende ona katılmakla beraber ‘’ Her insan kendini özgür bıraktığında, Tanrı olmak istediğinin farkına varır’’ diyorum.
İnsan doyumsuzdur. Son nefesine kadar daha fazlasını ister ve bilinçli ya da bilinçsiz ölene kadar ‘’daha iyisi’’ için mücadele eder. Bazen bu mücadeleden zevk alır, bazen bu mücadeleden kaçıp kurtulmak ister ama asla mücadeleden vazgeçmez. ‘’Nefes aldığımız sürece umut hep vardır’’ sözü buradan gelir.
Güçlü olmak, insanın kendini var etmesinin temelidir ve güç görecelidir. Stephan Hawking, ALS hastasıydı, fiziksel ihtiyaçlarını yerine getiremezdi ancak bence güçlü biriydi. Nefes alabiliyordu ve üretebiliyordu. Bunlar bence bir insanın güçlü olduğunun göstergesidir.
Bu tanıma göre ‘’ Nefes almak’’ güçlü olmak için yeterli değildir, buna ilave üretebilmekte gerekir. Üretmeyen insan = Sıkılan insandır.
İnsan sahip olduğu potansiyeli kullanamayınca sıkılır. Sıkılgan kalabilmek güç gerektirir ve insan gücünü sıkılmak için harcadığını fark ettiği an aydınlanma yaşar.
İnsan, sahip olduğu gücünü kendine ve etrafına faydalı olma niyetiyle üretmek için kullanmaya başladığında, itibar beraberinde gelir.
Bu tanıma göre; insan sahip olduğu gücünü kendine ve etrafına zarar vermek niyetiyle kullandığında değersizleşir ve itibarsızlaşır.
Her insan güçlü, itibarlı, değerli olduğunu bilmeyi ve bunun onaylanmasını ister.
Bunu istemeyen insanlar, sıkılan insanlardır ve güçlerini sıkılmak için harcamaya devam eden insanlardır.
Sıkılan insan aynı zamanda erdemli bir davranışta sergiler. Gücünü istediği gibi faydalı kullanamadığından, etrafına zarar vermemek için sıkılmayı seçmiştir. Kendine uygun imkanları bulduğu an, içinde sıkılarak tuttuğu enerjisini faydalı olabilmek için akıtmaya başlar.
Hiçbir insanın, kendi özgür iradesiyle sıkıldığına ve zarar vermek için uğraştığına inanmıyorum.
Para işte tam bu noktada bir illüzyondur. Sıkılganlığı tedavi edebilmek ve üretebilmek için paraya ihtiyaç duymadığımız sürece, para zararlıdır.
Bu tanıma göre, zarar vermemek için para harcamayan insanlar erdemli davranış gösteriyorlar demektir. ‘’Parasızlığın erdemi’’ sözü buradan gelir.
Günümüzde güç, parasız olmaz. Gücümüzü nasıl kullanmak istediğimiz kişiseldir ve başkalarının güç alanına girmediğimiz sürece kişisel kalmaya devam eder.
Günümüzde; ‘’ Nefes almak + Üretmek + Para kazanmak = Güç’’
Erdemli davranış göstermek bir seçimdir.
Seçim yapabildiğimiz, seçimlerimizin kendimize ve etrafımıza katkı sağlayabileceği hayatlarımızın olmasını diliyorum.
Bir sonraki yazımda ‘’Başkalarının güç alanı’’ kavramını paylaşacağım.
Sevgiyle ve sağlıkla kalın