Gelin önce sözlük anlamlarına bakalım; -Birinin, önceden alnına yazılmış olduğuna inanılan pay, payına düşen şey. -bir insanın elde edebildiği, sahip olabildiği şey. -baht, kısmet, talih. -günlük kazanç. -eriştirmek, kavuşturmak. -fırsat düşmek, olanak doğmak, elvermek. -(mutluluk, sevinç veren güzel şeyler için) erişmek, kavuşmak, ulaşmak. Bana göre kısmına gelelim şimdi, bence her zaman mutluluk, sevinç içeren güzel şeyler değil, olanı olduğu gibi kabul edip yaşadığımız, bazen emek vererek elde ettiğimiz, bazen hayatın bize sürprizlerle getirdiği şey nasibimiz.    Çok severim bu kelimeyi ve anlamlarını, bazen bazı konuların idrakini olayın sıcaklığı ile anlayamasak da sistem içerisinde zaten “bizim olan bizi bulur” demenin arapçasıdır, inanışçasıdır bence.  Dayak bile nasibinse yenir der eskiler, başta yok artık ne ilgisi var desekte, bazı şeyler çabaya rağmen olmaz ya da tam tersi hiç beklemediğin bir anda hayatında bir gelişme olur şaşırıp kalırsın. Ne diyor şarkıda “ yok bir sitemim hayatta her şey kısmet” tam olarak böyle bir yerdeyim hayatımda.  İtiraf ediyorum yer yer başıma bir şeyler gelince hemen kabule geçmekte ben de zorlanıyorum, sindirince ise hoop geliyor nasibim buymuş bakış açısı. Körü körüne bir razı oluştan bahsetmiyorum çünkü böyle bir yerden bakmıyorum hayata, elimden geleni yaptıktan sonra sonuçlarının illa benim istediğim gibi olması gerekmiyor çünkü, olduğu kadarı benim payıma düşen. Tam da bu bakış açıma dair  bir kutlamam var kendimle ilgili.   Nasip kavramını içselleştirdiğim bir yerdeyim artık, belki büyüdüğüm olgunlaştığım için belki de hayatta edindiğim tecrübe, gözlem ve farkındalıkla oluştu bu kabul.    Olduğu kadar, olmadığı da olduğu kadara dahil bu hayatta! Çünkü bazen tüm koşullar elverişli olsa da her zaman bizim planlarımız gerçekleşmez, hayatın da bambaşka planları  olduğunu unutmazsak suçlama ve isyanları bırakıp belki akış içerisinde daha mutlu olabiliriz.    Ne kadar da her şeye muktedir sanıyoruz kendimizi sanki bütün tercihleri biz yapıyor ve öyle ilerliyormuşuz gibi hayatta.  İnanın sadece kaderci bir yerden yaklaşmıyorum olaylara. Benim için emek, hedefler, hayaller kıymetli kavramlar ve hayatta hep tutunduğum şeyler oldular. Sahip olduğum şeylere de onlar sayesinde ulaştım, tabi nasipte oldu diyebilirim. Bu yazımda hayata bakarken hangi pencereden baktığımızın önemini vurgulamak için nasipten başladım söze. Başımıza gelen şeylere hüsran, yanlış tercih ya da kaos olarak bakmaya devam edersek hayattan zevk de alamıyoruz. Oysa yaşanan durum olumsuz bile olsa olacağı varmış penceresinden bakarsak güzelliklerini de beraberinde getiriyor o olay.  Bazen bir ayrılık daha güzel bir birlikteliğin başlamasına vesiledir kim bilir. Bazen evimiz başımıza yıkılır ama bir bakarsınız daha güzeline sahip olmuşsunuz. Vedalar da kıymetlidir bu yüzden çünkü insan nasibi kadarını alır hayattan.  Şimdi bakıyorum da şöyle kendime yakınlarıma her birimizin nasibi ne kadar da farklı ve biricik, hayattan beklentilerimiz, isteklerimiz, hayallerimiz bambaşka.  Tam da böyleyken kimse için iyi ya da kötü olduğunu bilemediğimiz şeyler hakkında ahkam kesmemeliyiz.    Olaylar hızla gelişirken paniğe kapılmadan,  dur bakalım şimdi neler olacak hayat bana ne güzellikler getirecek deyip seyir halinde kalabilmeli insan.  İşte gerçek akış, anın tadını çıkarma, mindfulness bana göre böyle bir yerde olabilmek hayata karşı. Dilerim hepimiz payımıza düşenle mutlu olabilir, hayatın tadını akış içerisinde çıkarabiliriz sevgili dostlar. Nasibiniz hep iyilikle, güzellikle ve kolaylıkla gelsin sevgiler….